dag 26 Amsterdam/Nijmegen

Lieve allemaal,

Vandaag onze reisdag terug naar Nederland en naar Blekkie en Vlekkie. Om 7 uur opgestaan om koffers in te pakken, de kamper op te ruimen en gereed te maken voor het inleveren. Rond 9 uur trokken en kwart voor 10 op het inleverpunt. Het is prima gegaan met de Minnie Winnie en geen grote schade. Alleen de poot van de tafel was stuk en twee glazen. We krijgen op 25 dollar na al onze borg retour. Goed gedaan van met name René en van mij als bijrijder. We zijn een goed team, ook tijdens het rijden. René lette op de weg en het verkeer en ik op de route samen met de GPS. Met de taxi naar het vliegveld en om 13.50 een rechtstreekse vlucht van LA naar Amsterdam in een mega vliegtuig. De grootste van de KLM-vloot met meer dan 400 passagiers en een snelheid van bijna 1000 km per uur. Binnen 10 uur waren we geland op Schiphol. Met de trein terug naar Nijmegen Heyendaal en vandaar lopen naar huis. Blekkie en Vlekkie kwamen ons al tegemoet.

René en ik vinden de Amerikanen vriendelijk maar met name Rene vindt het voortdurend vragen '''how are you?'' een beetje overdreven en schijnheilig. Ook schijnheilig vindt hij dat ze doen alsof ze zich druk maken om de CO2 uitstoot (door een kapje tegen verdampen na het tanken), terwijl ze zuipschuiten van auto's rijden! Amerikanen zijn erg met safety first bezig (claim-cultuur). De echte Amerikaan bestaat eigenlijk niet. Kwamen we in NY heel veel Afro-Americans tegen, aan de westkunst en midwest kwamen we veel Latin-Americans tegen. Amerikanen die wij tegenkwamen vertelden meestal uit zichzelf uit welke staat ze kwamen en uit welk land hun ouders oorspronkelijk kwamen. Ik heb trouwens ook ergens gelezen dat de claim die Indianen leggen dat zij de native inwoners zijn van Amerika door sommige archeologen ook wordt weerlegd. Ook al is Amerika een Westers land, het viel ons op dat voor veel mensen het hier een hard bestaan is en dat de American Dream door velen niet kan worden waargemaakt. Door sommigen ook weer wel, wat onder ander te zien was aan de mega grote campers en auto's. Andere opvallende dingen zijn de grote hoeveelheid fastfood restaurants, hotels en prepared-meals in de supermarkten. Alles is hier trouwens drive-through. Zonder arico lijken Amerikanen niet te kunnen leven. Nu moeten we ook wel toegeven dat NY en Washington met 35 graden Celsius en Las Vegas met 45 graden Celsuis ook wel erg heet waren. Maar het schijnt heel gewoon te zijn dat Amerikanen de hele dag hun airconditioned huis niet uitkomen! Een ander aanwezig punt is het watertekort in Las Vegas en een groot deel van Californië. LA wordt van water voorzien via een stuwdam in de Colorado River en ook Las Vegas, dat midden in een woestijn ligt, heeft moeite om aan water te komen. Het zoetwater aanbod is sinds 2001 met 60% teruggelopen. Meerdere malen heb ik Amerikanen gevraagd of zij zich geen zorgen maken, maar dan krijgen we het fatalistische antwoord dat God wel voor ze zal zorgen in de toekomst. Het zal wel net zoiets zijn als dat de Amerikanen niet geloven dat we wij rustig kunnen slapen terwijl de helft van ons land onder de zeespiegel niveau ligt. 

In de trein nog even samen gesproken over de hoogtepunten van onze reis. René begon met opnoemen en noemde bijna alles op wat we hebben meegemaakt: Empire State Builing in NY, Hubbel-telescoop film in het IMAX in Washington, de Grand Canyon en met name het zwemmen met de dames in de Colorado River, het karten en de jetboot, het rijden in de kamper, de Blue Man Group en het Cirque Soleil, de honkbalwedstrijd van de NY METS, de wandeling c.q. avonturentocht naar de rotsboog, de grote bomen Sequoias, de Universal Studioos en het zien van de echte auto's van Back to the Future en natuurlijk de Blues Brothers daar. De mooie hike naar de Arch was voor mij ook een hoogtepunt als ook het fietsen over de Golden Gate bridge in San Franscisco en het lopen over de Brooklyn bridge in New York. Het paardrijden vond ik heel leuk en ook de ervaring van vakantie houden in een kamper. Maar het allermooiste vind ik om dit alles te hebben meegemaakt met René en de pubertjes en dat ik dit ook heb vastgelegd zodat we er keer op keer van kunnen genieten. Het foto maken was trouwens wel een ding bij de pubertjes maar ik had geen klagen; dat hebben jullie kunnen zien aan het grote aantal fotoos op deze weblog. De pubertjes genoten op hun eigen manier. Vooral het optreden van de Blue Man Group in Las Vegas viel goed in de smaak als ook het karten, sky diven, de Universal Studios en natuurlijk het shoppen voor trendy kleding! Ook het bezoek aan de gevangenis Alcatraz nabij San Franscisco, heeft indruk gemaakt. 

Nu komt er een einde aan onze geweldige Amerika-reis. Leuk dat jullie hebben meegelezen en meegeleefd!

Mariëlle